Dit voorjaar was het groot nieuws. De Ronde van Vlaanderen zou een nieuwe route krijgen. De directeur van de organisatie van Vlaanderens Mooiste, zoals onze zuiderburen deze fantastische klassieker liefkozend noemen, werd zelfs (door de ‘fans’ van de Ronde) met de dood bedreigd!
En waarom? Het klassieke nostalgische lusje met de Muur van Geraardsbergen en de Bosberg waren uit de route geschrapt.
Op dat moment begreep ik de ophef niet helemaal. Lekker belangrijk die wijzigingen….een paar kasseistrookjes minder, maar daarvoor in de plaats kwamen extra passages over de Oude Kwaremont en de Patersberg. Toch ook niet de minste scherprechters? Een beetje meegaan met de tijd door het parcours interessanter te maken voor sponsoren is ook niet gek. En niet onbelangrijk, het nieuwe parcours was voor het publiek ook nog eens te volgen (je kreeg de renners 3 keer langs). Allemaal voordelen, dus iedereen een winnaar!
We zagen Boonen zoals verwacht met 2 vingers in de neus de Ronde winnen. De Belgische kranten waren overigens terecht lyrisch.(Daar kunnen wij Nederlanders nog wat van leren!) En de parcourswijziging was zelfs in België vergeten en vergeven. Toch bekroop mij tijdens het zien van de Ronde een vreemd gevoel, er miste iets….Ik kwam er maar niet achter wat, dus heb het maar losgelaten. Totdat ik zelf de ‘Ronde’ ging rijden …..
Wij wielerliefhebbers stappen natuurlijk zelf ook wel eens op de fiets voor een rondje langs de heroïsche kasseistroken en mythische puisten van Vlaanderens Mooiste. Onderdeel van ‘de Ronde’ die wij met ons fietsclubje Het Rotterdams Verzet zouden rijden, was de Muur en de Bosberg. Het zou voor ons allen de eerste keer worden dat we deze wielermonumenten mochten beklimmen. De vlinders kriebelden in de buik alsof het onze eerste verliefdheid betrof!
Na 85 kilometer door het glooiende Vlaanderen was het eindelijk zo ver….centrum van Geraardsbergen in, linksaf en BOEM! Midden in het stadje begint de steile aanloop, en dan rechtsaf de echte Muur op. Om mij heen verschillende vloeken, derailleurs kraken, en moedeloze kopjes zaken tussen de schouders. Maar het allermooiste moment moet dan nog komen. De beloning om zelf bovenop de Muur te staan. Daar waar historie is geschreven door Mercx, door Cancellara, en door de Tom Boonen zelf!
De beelden van afgelopen jaren Ronde van Vlaanderen kwamen terug op mijn netvlies. Duizenden mensen verzameld op dit ene kasseiklimmetje. Vlaggen met de Vlaamse Leeuw, fanatieke ‘fans’ die elke willekeurige renner omhoog schreeuwen en duwen. En dan uiteindelijk de zichtbare Verlichting voor de heren wielerprofs bij het kleine kapelletje op de top.
Ineens wist ik het weer. Dit is wat ik miste tijdens de Ronde van 2012!
Hoe we het ook wenden of keren, de wielersport is er een van tradities, van heroïek en van monumenten. Het aanpassen van de route van de Ronde ten faveure van ‘de supporter’ en ‘de sport’ is een wassen neus. Geen enkele wielerfan zit hier op te wachten. En ook het grote geld van de sponsoren interesseren ons niets. Noem ons maar conservatief, maar wij willen gewoon strijd en lijden op de plaatsen waar alle groten uit de wielerwereld met elkaar streden.
Wij willen in 2013 recycling van de Muur! En wij willen verlichting bij het kapelletje! Het liefst met een lekkere pint erbij!
Deze blog wordt u aangeboden door Recyclingwear. Aanbieder van eigentijdse, duurzame en comfortabele wielerkleding en fietskleding voor dames, heren en teams (ook custom made). Recyclingwear streeft naar een net iets moiere wielerwereld door haar kleding zoveel als mogelijk te laten produceren van gerecycled polyester. Daarnaast voldoen alle gebruikte stoffen aan de blue sign vereisten, wordt geproduceerd met behulp van zonne-energie, en onder mensvriendelijke arbeidsomstandigheden.
- Leden van Outdoor Friends bieden wij een korting van 10% op onze gehele collectie. Gebruik hiervoor de code Outdoor10 bij het plaatsen van de bestelling op www.recyclingwear.nl !
.jpg)
