.JPG)
Vanaf een veilig afstandje sla ik mijn nieuwe OutdoorFriends gade. Eén voor één hijsen ze zich vanaf een wiebelige kade behendig in een kajak, een soort halfdichte kano. Om vervolgens rustig een proefrondje te slalommen in de grachten van Leiden.
Met mijn bootgenootje kies ik voor een mooie open bak, een Canadese kano genaamd. Deze oogt zeer stabiel, en om de stabiliteit nog te vergroten neem ik achterin plaats. Zo heb ik alle overzicht en kan ik bijsturen mocht een rondvaartboot ons dreigen te overvaren. Eerst maar eens zelf dit gevaarte in toom houden.
Tegenover de aanlegsteiger staat een prachtige houten molen. Ik heb echter weinig tijd deze te bewonderen. Ons bootje duikt, zonder daar enige invloed op te hebben, de naastgelegen brug onder. Er heerst hier een heuse golfstroom! Na een flink staaltje dwarsliggen en achteruit parkeren, hebben we de neus van onze kano de goede kant op gemanoeuvreerd en gaan we de andere kajaks en kano’s achterna.
Organisator Nienke heeft een route van 7 kilometer door de grachten van Leiden uitgestippeld. Al snel hanteren we de slalomtechniek: we willen actie, armspieren kweken en onze behendigheid, en die van de tegenliggers, testen. En tegen de bootjes van onze groepsgenoten schuren. En om ons heen kijken. Vanaf het water zijn allerlei mooie geveltjes te zien. Vanuit een ander standpunt. Leiden is met recht een historische stad. Ook de bomen zijn historisch, zelden zoveel mooie, dikke, oude bomen gezien. De zon schijnt lekker vandaag, en we stropen de mouwen nog eens op. Glimlachend naar de Japanse toeristen die ons op de foto zetten. Het fotograferen zelf laat ik echter aan anderen over. Daarvoor belanden we iets te vaak onbedoeld in de struiken aan de waterkant.
De route is mooi opgebouwd qua niveau. We beginnen op het rustige Galgewater. Als we het slalommen eenmaal onder de knie hebben, proberen we onder een bruggetje door te varen. Een volgend niveau is proberen rechts te houden bij een tegenligger. Op het water zijn de regels niet veel anders dan op het land. Ook hier zijn verkeersborden. Desondanks kapseist één van onze Canadese kano’s bijna als gevolg van een dwarsligger. Even hozen op de kade en de kano kan weer te water.
Vervolgens peddelen we door een schattig smal watertje met bloembakken, kabouters en oude verroeste fietsen op de kade.
Als laatste proeve van bekwaamheid peddelen we een lange, donkere vaargang door. We bevinden ons nu middenin het centrum, het is er gezellig. De discoboot komt voorbij, mensen pakken een terrasje. Dat wordt voor ons ook hoog tijd. Tijd voor koffie met appeltaart! Even de benen strekken en achterover leunen. De zon verdwijnt ondertussen langzaam achter de wolken. Tijd voor een flinke wandeling om warm te worden.
Hier begint deel twee van dit verrassende dagje uit: een stadswandeling van in theorie 7 kilometer door historisch Leiden. We slalommen door diverse straatjes en steegjes. Gids Nienke vertelt enthousiast over toegangspoorten, gevelgedichten en wapens met duifjes en Leidse Sleutels. Het is vandaag Open Monumentendag. Dat betekent: overal gratis naar binnen. We bezichtigen de grote katholieke kerk. Een mooi gemetseld bouwwerk.
In de Leidse Hortus wanen we ons even in de tropen.
Vanaf de burcht hebben we een mooie uitzicht over de stad. Het lopen is ondertussen slenteren geworden. Het begint een beetje te druppelen. Tijd voor een spontaan ingelast deel 3 van het uitje: een stevige pint in een café. Om naadloos over te gaan in een bijzonder lekker en gezellig Italiaans diner. De zon is al onder als we ons uiteindelijk begeven naar station Leiden. Via een kleine omweg, slalommend uiteraard.
Het riviertje is kronkelend en wordt omzoomd door rietkragen, knotwilgen, monumentale boerderijen en veenweidegebieden. Hier lijkt de tijd te hebben stilgestaan; Je proeft de rust, de uitgestrektheid en historie van het landschap. Onze pitstop en keerpunt was bij Café de Vlist, waar we genoten van koffie en appeltaart. Op de terugweg namen we nog een korte picknick nabij de Haastrechtse poldermolen.
